Ze względu na dużą liczbę korzyści, jakie zapewnia dla zdrowia i sprawności fizycznej, Low Pressure Fitness (LPF) jest obecnie doskonałą opcją uzupełniającą twój dotychczasowy trening.

LPF to globalny system treningu posturalnego i oddechowego związany z regulacją ciśnienia w jamie brzusznej. Oprócz koncepcji hipopresyjnej , metodologia została opracowana w oparciu o koncepcję biotensygricyjną – czyli rozprowadzenia napięć w całym systemie nerwowo-mięśniowo-powięziowym .

Jeśli chodzi o sprawność fizyczną biegaczy, ta technika zapewnia wiele korzyści, oto niektóre z najważniejszych:

➔ Poprawia napięcie mięśni brzucha i dna miednicy;
➔ Poprawia postawę i technikę biegu;
➔ Wzmacnia mięśnie oddechowe;
➔ Zwiększa wydolność tlenową;
➔ Zapobiega kontuzjom stawów i mięśni;
➔ Normalizuje ciśnienie w jamie brzusznej i dnie miednicy;
➔ Pomoc w zapobieganiu WNM;
➔ Zapobiega powstawaniu przepuklin brzusznych 

Dzięki tym wszystkim zaletom i łatwości ćwiczenia w dowolnym miejscu sprawiają, że jest to idealne uzupełnienie przygotowania fizycznego biegacza.

Wzmacnia mięśnie oddechowe

To jedna z najważniejszych korzyści dla biegaczy, ponieważ trening mięśni oddechowych jest ściśle związany z poprawą wydolności fizycznej.

Mobilizacje nerwowo-mięśniowo-powięziowe i ćwiczenia oddechowe  w metodzie Low Pressure Fitness służą normalizacji napięcia przepony, naszego głównego mięśnia oddechowego. Nadmiernie napięta przepona ogranicza naszą wydolność oddechową klatki piersiowej, uwalniając to napięcie poprawia jej funkcjonalność i uzyskuje się większą ruchomość klatki piersiowej w sposób trójwymiarowy.

Ćwiczenia LPF wzmacniają również mięśnie wdechowe (mięsień zębaty przedni, międzyżebrowy zewnętrzny, mostkowo-obojczykowo-sutkowy i pochyły) i wydechowe (międzyżebrowe wewnętrzne, mięsień poprzeczny brzucha, skośny zewnętrzny i wewnętrzny oraz mięsień prosty brzucha), aby uniknąć zmęczenia przepony wskazane jest zachowanie równowagi mięśniowej przy te mięśnie oddechowe. Idealne napięcie mięśni oddechowych poprawi naszą zdolność oddychania.

W jaki sposób zwiększenie wydolności oddechowej przynosi korzyści biegaczowi?

Dzięki lepszemu dotlenieniu mięśni będziesz mniej zmęczony i dzięki temu będziesz osiągał lepsze wyniki.

Oprócz tego trening mięśni oddechowych przynosi biegaczom ogromne korzyści, takie jak zmniejszenie częstości akcji serca podczas wysiłku i większa regeneracja po wysiłku.

Postępy możemy monitorować za pomocą badania spirometrycznego.

„Bardzo przydatne jest ćwiczenie mięśni oddechowych, stosowanie bodźców oddechowych, takich jak maska ​​treningowa. Maski te zapewniają odporność zarówno na wdech, jak i wydech i można je regulować, regulując intensywność wlotu powietrza. Może być używany podczas ćwiczeń LPF oraz podczas naszego treningu biegowego.“

Zwiększa naszą wydolność tlenową

Ćwiczenia LPF wykonuje się w bezdechu wydechowym, czyli duszności w płucach i wykonywaniu unoszenia żeber lub fałszywego wdechu, w celu obniżenia ciśnienia w jamie brzusznej, wytworzenia efektu podciśnienia i zmniejszenia napięcia mięśniowo-powięziowego dna miednicy. Te bezdechy przeprowadzane są naprzemiennie z cyklami oddechowymi, więc można powiedzieć, że robimy trening z hipoksją przerywaną.

Przerywany trening z niedotlenieniem generuje fizjologiczne zmiany w naszym ciele związane z osiągami sportowymi, co jest szczególnie interesujące dla biegaczy.

Nasz organizm wchodzi w stan niedotlenienia, gdy wysycenie krwi tlenem jest poniżej 95%, istnieją dowody na to, że praktyka ćwiczeń LPF z bezdechem powoduje tego typu desaturację krwi tętniczej tlenem. Mechanizmem przystosowania się organizmu do niedotlenienia jest zwiększenie zdolności transportu tlenu we krwi poprzez produkcję erytrocytów (erytropoeza), co skutkuje większą zdolnością odporności na wysiłek i wzrostem dotlenienia mięśni podczas wysiłków o maksymalnej intensywności.

Te adaptacje mogą być podobne do tych, które zachodzą w naszych ciałach podczas treningu na wysokości. Nasycenie krwi tlenem można łatwo monitorować za pomocą pulsoksymetru.

Poprawia napięcie mięśni brzucha i dna miednicy

Nasza wydolność biegowa będzie również zależała od siły mięśni brzucha. Obręcz brzuszna to zespół mięśni brzucha, utworzony przez mięsień prosty brzucha, mięsień skośny wewnętrzny, mięsień skośny zewnętrzny i mięsień poprzeczny.

Dobre napięcie mięśniowe obręczy brzusznej sprzyja lepszej postawie ciała i lepszej technice biegu, ponieważ mięśnie te pełnią funkcję stabilizatora miednicy, klatki piersiowej i kręgosłupa podczas biegu, a także zapobiegają kontuzjom.

Z drugiej strony bieganie jest uważane za sport o dużym wpływie, który generuje zwiększony nacisk na włókna mięśniowe dna miednicy. To nadciśnienie powoduje osłabienie mięśni dna miednicy, co należy wziąć pod uwagę zwłaszcza u kobiet, ponieważ może powodować problemy z nietrzymaniem moczu i wypadaniem.

Dno miednicy składa się z szeregu mięśni i powięzi, które zapewniają elastyczne podparcie narządów miednicy, dobre napięcie mięśniowe w tym rejonie zapobiega pojawianiu się tych problemów i pozwala nam uprawiać sporty biegowe w zdrowy sposób.

Jak mogę poprawić napięcie mięśni brzucha i dna miednicy?

Obręcz brzuszna i mięśnie dna miednicy składają się głównie z włókien posturalnych. Połączenie różnych zasad technicznych LPF skutkuje aktywnym napięciem tych mięśni z funkcją stabilizującą, poprawiającą napięcie mięśniowe i oferującą lepsze wyniki niż konwencjonalne techniki treningowe.

Zaawansowane ćwiczenia LPF są dynamiczne i asymetryczne, ta niestabilność sprzyja aktywacji wszystkich głębokich mięśni stabilizujących.

Lepsza postawa i wydajniejsza technika biegu

Zwiększenie napięcia mięśni stabilizujących, normalizacja napięcia mięśniowo-powięziowego oraz odpowiednia progresja z ćwiczeniami LPF przyniesie nam dużą poprawę w poziomie posturalnym.

Biegacz z lepszą postawą jest bardziej wydajnym biegaczem. Dobra postawa podczas biegania sprawia, że ​​jesteśmy mniej zmęczeni, możemy biegać szybciej, a także zmniejsza ryzyko kontuzji czy przeciążenia mięśni.

Przepona, oprócz tego, że jest głównym mięśniem oddechowym, pełni ważną funkcję w utrzymaniu naszej postawy, ponieważ jest połączona z innymi mięśniami stabilizującymi tułów poprzez łańcuchy mięśniowo-powięziowe, dlatego bardzo ważne jest, aby miała normalny i rozluźniony ton.

Ćwiczenia LPF kładą nacisk na aktywację całego tylnego łańcucha mięśniowego. Aktywny tylny łańcuch sprawia, że ​​biegamy bardziej wyprostowani. Aktywny pośladek zapobiega przesuwaniu się miednicy do przodu podczas biegu, a łydka musi dźwigać cały ciężar ciała, dzięki czemu uniknie kontuzji. Aktywne mięśnie kulszowo-goleniowe poprawiają przyczepność nóg (ruch polegający na zbliżaniu pięty do pośladków). Wszystko to poprawi zatem kadencję i technikę biegu.

Zapobiega urazom stawów i mięśni

Jak widzieliśmy, ćwiczenia LPF regulują napięcie mięśniowe mięśni stabilizujących, poprawiają postawę, normalizują napięcie mięśniowo-powięziowe, poprawiając elastyczność naszych mięśni i zdrowie naszych stawów, więc jest to bardzo kompletne ćwiczenie, które przygotowuje nas do wytrzymania lepszej obciążenia treningowe. LPF  włącza do swojego programu techniki uwalniania nerwowo-mięśniowo-powięziowego . Techniki te mają na celu uwolnienie napięć, które powodują ograniczenia w mięśniach, naczyniach, nerwach itp. Uwolnienie tych napięć zwiększa ruchomość tkanek ciała, osiągając większą ruchomość stawów i lepsze krążenie płynów ustrojowych.

Techniki mięśniowo-powięziowe i neurodynamiczne

Zgodnie z najnowszymi technikami treningowymi, LPF włącza do swojego programu ćwiczeń techniki mięśniowo-powięziowe i neurodynamiczne. W przygotowaniu fizycznym biegaczy najnowocześniejsze techniki treningowe nie uwzględniają pracy nad sportowym gestem czy postawą, lecz dążą do neuroedukacji biegacza.

Na bardziej zaawansowanych poziomach LPF ćwiczenia są asymetryczne i dynamiczne, działają na oś obrotu kręgosłupa z aktywacją poprzecznych łańcuchów mięśniowo-powięziowych, a także obejmują mobilizację nerwowo-oponową lub neurodynamiczną poprzez spiralne ruchy ramion i rozciąganie.